تغییرات آب و هوایی برای مقاصد اول جهان همچون ایتالیا و اسپانیا و در مجموع، «اروپا» تبعات گستردهای را به همراه داشته است تا جایی که در حال حاضر برخی از مقاصد باید بهدنبال راههایی در جهت کاهش گردشگر باشند. این روند کاهشی منجر به کاهش درآمدی هم خواهد شد، از این رو در سیاستگذاریهای جدید توریستی، مسوولان شهری به منظور جبران کسری درآمدی خود به اجرایی کردن سیاستهایی همچون عوارض ورودی، مالیات توریستی و حتی جریمه روی آوردهاند. اگر زمانی، مقاصد اول دنیا بهدنبال هر راهکار جدیدی برای جذب هرچه بیشتر گردشگر بودند و برای تحقق این هدف، حتی تخفیفهای بسیاری را اعمال میکردند، اما در جهان پساکرونا، مقاصد برتر در جستوجوی راهی برای کاهش گردشگر هستند، چرا که در جهان پساکرونا علاوه بر تغییر ذائقه گردشگران در انتخاب مقاصد، فعالان و مردم میزبان یک مقصد نیز با تغییراتی جدی مواجه شدهاند.
اگرچه گردشگری برای یک مقصد بهویژه از بعد اقتصادی سرشار از سود و منفعت برای یک جامعه محلی است، اما پس از همهگیری کرونا، برخی از مقاصد، در حال حاضر ورود بیش از حد گردشگر را یک تهدید جدی بر آینده شهر یا روستای خود میدانند، زیرا با توجه به گرمایش زمین و کمبود آب و آسیبهایی که ورود بیش از حد گردشگر به مقاصد و مردم محلی و منابع طبیعی و محیطزیست وارد میکند، برخی از مقاصد پرطرفدار بهدنبال راههایی برای کاهش گردشگر در فصول داغ گردشگری هستند و حتی جریمههای سنگینی نیز اعمال کردهاند. تلگراف در گزارشی به جریمههای سنگین، عوارضهای ورودی و مالیاتی که برخی از مقاصد اروپایی اعمال کردهاند، پرداخته و حتی نقدهایی بر آن وارد کرده است. از نگاه تلگراف، اگر تعطیلات بهاندازه کافی گران نبود، به نظر میرسد مالیات، هزینههای ورودی و جریمههای سنگین برای خالی کردن کیف پول بازدیدکنندگان طراحی شده است.
شاید فکر میکردید که ایتالیا، کشوری است که اساسا گردشگری را اختراع کرد و میدانست که چگونه آن را مدیریت کند. اما موضوع این نیست. بلکه این توریستها هستند که بهای آن را میپردازند. پرشدن یک مقصد از گردشگران، یک موضوع جهانی است، اما مقصدی که در سرفصل اخبار قرار گرفت، ونیز است که هزینه ورودی ۵ یورویی (۴.۳۰ پوند) را برای مسافران یکروزه همراه با سایر اقدامات کنترل گردشگری دریافت میکند. در قرن هفدهم، زمانی که اشراف بهعنوان بخشی از تور بزرگ از ونیز دیدن میکردند، روزانه دهها نفر از مسافران ثبتنام میکردند. امروزه، در دورههای شلوغ، این شهر شناور روی آب (فقط ۲.۷ مایل مربع وسعت دارد) میتواند روزانه ۱۱۰هزار گردشگر را پذیرا باشد.
موضوع «گردشگری بیش از حد» در ونیز به اندازه پلههای قدیمی پل ریالتو پرطرفدار است. یونسکو تهدید کرده است که این شهر پرجمعیت را به فهرست میراث در معرض خطر اضافه خواهد کرد و مقامات شهر ونیز هر ازچندی اقدامات جدیدی را برای حل فهرست مشکلاتی که با آن مواجه هستند ارائه میدهند. بهعنوان مثال، در سال ۲۰۲۱، کشتیهای تفریحی از پهلو گرفتن در شهر قدیمی منع شدند و تغییرات بیشتری همچنان در پیش است. از ژوئن ۲۰۲۴، راهنمایان تور از فریاد زدن از طریق بلندگو منع میشوند، در حالی که گروههایی که آنها هدایت میکنند مجاز به بیش از ۲۵ نفر نخواهند بود. هر دو معیار معقول هستند، اما مزایای ۵ یورو (۴.۳۴ پوند) هزینه ورودی کمتر آشکار است.
سیمون ونتورینی، مشاور گردشگری ونیز، با اعلام این هزینه در ماه سپتامبر، گفت که این امر باعث کاهش انگیزه گردشگری روزانه در دورههای خاص میشود. اما این قیمت پایین که بهاندازه قیمت یک مگنت یخچال است نمیتواند جلوی گردشگرانی را که پشت دروازههای شهر هستند بگیرد. همچنین این واقعیت وجود دارد که پول جمعآوریشده به بازسازی شهر برنمیگردد، بلکه صرفا برای پوشش هزینههای مربوط به سیستم است، این امر باعث میشود که این اقدام بیمعنی به نظر برسد.
در گوشههای دیگر ایتالیا، گردشگرانی که آمادگی لازم را ندارند ممکن است مبالغ بسیار بیشتری را هزینه کنند. در آوریل ۲۰۲۳، شهردار پورتوفینو اعلام کرد که دو مورد از محبوبترین نقاط روستا به «مناطق قرمز» تبدیل خواهند شد. اگر در مدت طولانی در این نقاط فتوژنیک بمانید، ممکن است با جریمههایی تا ۲۷۵ یورو (۲۳۸ پوند) روبهرو شوید. در همین حال، در فلورانس، میتوانید برای «پرش از صف» در برخی از گالریهای هنری، بدون هیچ تضمینی مبنی بر اینکه در بدو ورود با انتظاری هر چند کوتاه مواجه نشوید، هزینه پرداخت کنید.
تلگراف میگوید، گزینههای جریمه بیشتری هم وجود دارد. اگر روی پلههای اسپانیایی رم بنشینید، تا ۲۵۰ یورو (۲۱۷ پوند) جریمه میشوید. اگر به پلهها آسیب بزنید این جریمه تا ۳۵۰ پوند افزایش مییابد. اگر در سورنتو با لباس نامناسب در شهر به گشت و گذار بپردازید، ممکن است با پرداخت جریمه ۵۰۰ یورویی (۴۳۳ پوند) تنبیه شوید. یا اگر در سواحل دریاچه گاردا فوتبال بازی کنید؛ ممکن است ۶۰۰ یورو (۵۲۰ پوند) جریمه متحمل شوید، همچنین اگر در مسیرهای سینکو تره (Cinque Terre)، با دمپایی قدم بزنید، میتوانید در معرض خطر هزینه ۲۵۰۰ یورویی (۲۱۶۷ پوند) باشید. عجیبتر از همه، ساختن یک قلعه شنی در یک ساحل خاص در اراکلیا (Eraclea) نزدیک ونیز، با جریمهای تا ۲۵۰ یورویی (۲۱۷ پوند) همراه است.
اما، موضوعی که کمتر بحثبرانگیز است، در بخشهایی از ایتالیا، «مالیات توریستی» اعمال میشود که بسته به امتیاز ستاره محل اقامت و مدت اقامت شما میتواند از ۸۷ پوند در هر شب تا ۶ پوند متغیر باشد. این منحصر به ایتالیا نیست؛ حتی منچستر در سال ۲۰۲۳ مالیات یک پوندی را وضع کرد، اما هیات منصفه در مورد اینکه آیا مالیات توریستی روش موثری برای مدیریت توریسم بیش از حد است یا خیر، صحبت نمیکنند.
از این هفته، آمستردام مالیات توریستی خود را که در حال حاضر بالاترین مبلغ در اروپا بود، از ۷درصد به ۱۲.۵درصد بر اساس نرخ اتاق هتل افزایش داده است. تعرفه شهری مسافران کروز نیز افزایش یافته است. کالوم بوث، نویسنده بریتانیایی مستقر در آمستردام، میگوید: «به نظر میرسد مالیات توریستی به جای سیاستی برای ایجاد تفاوت واقعی در تعداد گردشگران و نوع بازدیدکنندگانی که به آمستردام میآیند، اقدامی برای پرکردن جیب دولت محلی است.» در بارسلونا که مالیات توریستی از ۲.۳۸ پوند شروع میشود، اما قرار است در آوریل افزایش یابد، نیز تاثیر کمی بر تعداد گردشگران داشته است؛ ناتاشا تورن، مدیر بازاریابی فروش در بارسلونا میگوید: «ما ندیدهایم که افزایش مالیات بر تقاضا تاثیر بگذارد. بارسلون شهری پرجمعیت با گردشگران زیاد است و اگر مالیات آن گردشگری را پایدارتر کند، ما کاملا با آن موافقیم.»
جاستین فرانسیس، بنیانگذار شرکت Responsible Travel، میگوید سودمندی مالیاتهای توریستی به نحوه خرج کردن آن توسط مقامات محلی بستگی دارد. هیات گردشگری و مرکز همایش آن دو ذینفع اصلی از گرفتن مالیات ۵ درصدی شبانه اتاق در شهرستان لنکستر در ایالات متحده، هستند اما ساکنان، میراث فرهنگی و طبیعی آن شهر یا اکثر بازدیدکنندگان از هیچ یک از آنها بهرهای نمیبرند.
با تشدید سرکوب جهانی مبنی بر رفتار ضعیف گردشگران، انتظار میرود که جریمههای بیشتری در نقاط داغ تعطیلات اعمال شود. و چه آنها را دوست داشته باشید یا نه، هزینه ورودی و عوارض توریستی شبانه به جایی نمیرسد. بالی، والنسیا و ایسلند از جمله مقاصدی هستند که برای سال ۲۰۲۴ مالیاتهای جدیدی را معرفی خواهند کرد. اما نکتهای که وجود دارد، تقریبا در همه موارد، هزینه ورودی و مالیات توریستی آنقدر زیاد نیست که تعطیلات را لغو کند. فقط کافی است گردشگران مطمئن شوند که بهاشتباه روی مجموعهای از پلهها ننشینند، یا قلعه شنی در ساحل اشتباه نسازند.