کتیبهای منقش به یک جنگجوی زن روم باستان در اُستیا ایتالیا یافته شد.
قدمت این کتیبه به قرن دوم پس از میلاد برمی گردد و نشان دهنده بازیهای میدانی است که در آن زمان برگزار میشد. در این کتیبه یک گلادیاتریکس (گلادیاتور زن) در مقابل گلادیاتور مرد در حال مبارزه دیده میشود. به گفته محققان، گلادیاتورهای زن رومی در اتفاقات نادر در بازی و جشنوارههای میدانی با همتایان دیگر خود یا حیوانات وحشی میجنگیدند. آنها از همه طبقات اجتماعی بودند و با استفاده از روشهای آموزشی مشابه مردان، برای نبرد آموزش میدیدند. پیشتر نیز مجسمه و نقش برجستهای متعلق به قرن اول یا دوم پس از میلاد در بدروم ترکیه کشف شد که در آن زنان گلادیاتور دیده میشدند و مجهز به چوب دستی، کمربند، سپر مستطیلی، خنجر و مانیک (محافظ بازو) بودند.