احمد پورفلاح معتقد است امروز توان اجرای سند چشمانداز 20 ساله در کشور وجود ندارد. او پیشنهاد داد ابتدا عدم توفیق سند چشمانداز 1404 را بپذیریم و با این رویکرد ضعف در مدیریت را درمان کنیم.
سند چشمانداز 20 ساله ایران، سال آینده به پایان میرسد و به همین منظور باید پیش از شروع سال 1404، درباره مسیر آینده کشور، تصمیمگیری کرد. در این بین مرکز پژوهشهای اتاق ایران در تلاش است از ظرفیت کارشناسی اتاقهای سراسر کشور، تشکلهای اقتصادی، کمیسیونهای تخصصی اتاق ایران و … بیشترین استفاده را ببرد و آنچه لازم است در مسیر پیشرو مورد توجه مسئولان کشور باشد را تشریح کند، بنابراین در گام اول، نشستی با عنوان «آغاز فرآیند ترسیم سپهر ایران آینده» برگزار کرد.
از سوی دیگر اعضای اتاق ایران تاکید دارند که قبل از تصمیمگیری برای آینده باید راهی که پشت سر گذاشتیم، میزان تحقق اهداف تعیین شده و نقاط ضعف و قوت خود را بهتر بشناسیم. در این رابطه رئیس اتاق مشترک ایران و ایتالیا معتقد است، امروز اجرای برنامههای بلندمدت مانند سند چشمانداز 20 ساله از توان کشور خارج است، بنابراین نباید وارد مرحله تدوین چنین سندی شد.
احمد پورفلاح، صنعتگر و رئیس اتاق مشترک ایران و ایتالیا در گفتوگو با اتاق ایران آنلاین تصریح کرد: پیش از اینکه وارد فاز تدوین سند چشمانداز 20 ساله بشویم باید بپذیریم در اجرای سند چشمانداز 1404 توفیقی نداشتیم. از طرفی باید بپذیریم که نقطه ضعف اصلی کشور در مدیریت است، بنابراین باید از مدیران حرفهای خارجی استفاده کنیم؛ مانند آنچه در عرصه ورزش اتفاق افتاده و از مربیان خارجی استفاده کردیم.
این فعال اقتصادی تصریح کرد: سیاستگذاران کشور باید برای رفع ضعف مدیریت در کشور، برنامهریزی کنند و بهترین پیشنهاد، استفاده از مدیران حرفهای خارجی ( برای مثال مدیرانی از هنگکنگ و سنگاپور) است. در عین حال باید جوانان کشور را در کنار آنها قرار دهیم تا روش مدیریت درست را بیاموزند.
او استفاده از نظرات کارشناسی بخش خصوصی، ظرفیت اتاقهای استانی و اتاقهای مشترک را در پیشبرد اهداف اقتصادی کشور، ضروری خواند و تصریح کرد: حدود 20 سال قبل که موضوع تدوین سند چشمانداز مطرح شد، عضو هیات نمایندگان اتاقهای ایران و تهران بودم و در قالب اعضای هیات نمایندگان با مسئولان و تدوینگران این سند، جلساتی داشتیم. البته زمانی این نشستها برگزار میشد که کار از کار گذشته بود و با این وجود اعلام کردیم که سند تهیه شده، دقت نظر، کارشناسی و موشکافی لازم را ندارد.
پورفلاح ادامه داد: اینکه بعد از 20 سال در همه بخشهای اقتصادی رتبه اول در منطقه را پیدا کنیم، هدفی دور از دسترس بود، چون بدون شک کشورهایی که در سند چشمانداز 1404 مورد هدف بودند هم بیکار نمینشینند تا ما اول شویم و در نتیجه هم دیدیم که چقدر از ایران جلوتر رفتند.
به باور رئیس اتاق مشترک ایران و ایتالیا ضعفی که این سند از همان روز اول داشت این بود که در حوزههایی که برای بخش خصوصی مسئولیت تعریف کرده بود، هیچ نظرخواهی از او نکرد.
این فعال صنعتی، رشد 8 درصدی در تولید ناخالص ملی را هدفی، غیرقابل دسترس توصیف کرد و افزود: این هدف از همان ابتدا هم غیرممکن بود چون همان زمان هم هیچ بخشی توان ثبت چنین رکوردی را نداشت و نکته اینجاست که از همان ابتدا اتاق ایران اعلام کرد نباید به تحقق این هدف امید داشت چون واقعبینانه نبود.
او تأکید کرد: آنچه باید انجام میشد و نشد این بود که از همه شاخههایی که درگیر سند بودند، گزارش کار دریافت میشد تا برنامهای دقیق و هماهنگ تنظیم شود. موضوع دیگر، ارزیابی سالانه روند اجرای مأموریتهای اعطا شده است. متأسفانه این اصل هم رعایت نشد و هرروز به شعار گذشت.
رئیس اتاق مشترک ایران و ایتالیا ادامه داد: برخی میگویند، اتفاقاتی در این دوره رخ داد که پیشبینی نشده بود؛ مانند تحریم. در پاسخ باید گفت وقتی برنامهای در چنین سطح کلانی تدوین میشود و برای آینده یک کشوری به این بزرگی برنامهریزی میکنیم باید با دیدی وسیع به موضوعات بپردازیم و موانع را در نظر بگیریم.
پورفلاح خاطرنشان کرد: برای دست یافتن به اهداف تعیین شده در سند چشمانداز باید به گونهای جلو میرفتیم که این موانع پیش نمیآمد و با دنیا درگیر نمیشدیم تا به آنچه در چشمانداز ترسیم کرده بودیم، میرسیدیم. از سوی دیگر باید اعلام میکردیم از نظر علم، صنعت، ورزش، معدن و … در طول سند چشمانداز به کجا میخواهیم برسیم و نیازی نبود که اعلام کنیم باید از فلان کشور جلو بزنیم.
این فعال صنعتی با بیان این مطلب که پیشنهادهای بخش خصوصی را نشنیدند و رکوردهای تعیین شده در برنامه، محقق نشد، گفت: امروز باید روند اجرای سند چشمانداز را بازنگری و دلایل ناکامی را بررسی کنیم. همه چیز تحریم نیست. شیوه تصمیمگیریها و عملکردها نادرست بود که باید اصلاح شود.
او یادآور شد: با توجه به شرایط حاکم، بعید میدانم که برنامه 20 ساله دیگری تهیه شود. چون در اجرای برنامههای 5 سال توسعه هم توفیقی نداریم. باید بپذیریم که امروز در شرایطی نیستیم که سند چشماندازی را اجرایی کنیم، حتی نمیتوانیم رکوردهای دهه 60 و 70 خود را تکرار کنیم. برای همین بهتر آن است که با کمک افرادی دلسوز، خردمند و با تجربه و با این رویکرد که در اجرای سند چشمانداز 1404 با شکست مواجه شدیم، ابتدا دلایل ناکامی را درباره اجرای سند چشمانداز بررسی کرده و در ادامه برای آینده، مطالعه بیشتر و از کارشناسان خارجی استفاده کنیم.
پورفلاح از مسئولان و تصمیمگیران خواست، واقعبین باشند با دنیا تعامل کنند؛ به آنها کمک کنند و از آنها کمک بگیرند.
این فعال صنعتی با تأکید بر این مطلب که دولت از نظر اقتصادی ناتوان است، تصریح کرد: این ناتوانی اقتصادی موجب شده فشارهای مالیاتی و بیمهای به تولید وارد و مسیر دریافت تسهیلات بانکی رو به صنعت و تولید بسته و در عمل بخش تولید به فراموشی سپرده شود. امروز تأمین ارز و مواد اولیه تولید در اولویت نیست و برای همین صنعتگران کشور نگران وضعیت اشتغال هستند.