هشتمین جلسه کمیسیون «صنعت و معدن، حمل و نقل و کشاورزی» اتاق مشترک ایران و ایتالیا در تاریخ 14 مردادماه 1403 با حضور 23 نفر شامل ریاست، آقای مهندس پورفلاح و دبیرکل، خانم مهندس شهابی، اعضا اتاق و هیات رئیسه کمیسیون آقای دکتر سلیمی رئیس، آقای مهندس عرفانیان عظیمزاده خسروی نایب رئیس اول، آقای دکتر هرسینی نایب رئیس دوم و به همراه مهمانان این جلسه، آقای دکتر علیمردان شیبانی مدیرعامل گروه صنعتی موکت همدان و عضو هیات مدیره انجمن نساجی ایران، خانم مهندس کاظمی کارشناس ارشد انجمن نساجی و دبیر کمیسیون، خانم انصافجو راس ساعت 14:00 در محل اتاق ایران و ایتالیا تشکیل شد.
این جلسه با موضوع «روند تکامل صنعت نساجی و نقش آن در تامین شغل و بالا بردن تولید ناخالص ملی کشور» با سخنرانی کوتاه آقای مهندس پورفلاح و توضیحات ایشان در مورد صنعت نساجی و معرفی مهمانان آغاز و به دنبال آن اعضای اتاق به معرفی زمینه فعالیت خود پرداختند.
بعد از جلسه معارفه، آقای دکتر شیبانی ضمن تشکر از دعوت آقای مهندس پورفلاح، به تشریح نحوه آشنایی خود با صنعت نساجی پرداخته و اظهار داشت، شروع آشنایی وی با صنعت نساجی پس از ورود به کارخانه صنایع اراک، فعال در زمینه ریسندگی و بافندگی، در سال 1359 بوده و پس از مدتی که آقای دکتر شیبانی به سمت مدیرکارخانه ارتقاء یافته و با آشنایی بیشتر با مدیران همین کارخانه، همراه با آنان شرکت خود در زمینه نساجی را تاسیس، و به خانواده بزرگ این صنعت مهم پیوستند.
وی اضافه کرد صنعت نساجی، صنعت بومی محسوب میشود چراکه ایرانیان در زمان گذشته در خانه خود دارای دستگاه بافندگی بوده و فرش، گلیم و حتی پارچه میبافتند. این صنعت در کلیه مناطق کشور پراکندگی دارد و مطابق با شرایط اقلیمی هر استان، فرش یا گلیم همان منطقه بافته میشود. از امتیازات دیگر صنعت نساجی، میزان اشتغال بالای این حرفه است که در مقایسه با دیگر صنایع، میتوان گفت با احداث هر کارخانه نساجی سطح اشتغال به حدود 2000 نفر میرسد، در حالیکه در دیگر صنایع (با در نظر گرفتن همان میزان سرمایه تاسیس) مانند صنعت خودرو، میزان اشتغال 200 نفر است. صنعت نساجی ارزش افزوده غیرقابل قیاس با دیگر صنایع دارد مثلا با یک کیلو پنبه 120 هزارتومانی، یک کیلوگرم لباس به ارزش 3 یا 4 میلیون تومان بافته میشود.
مدیرعامل گروه صنعتی موکت همدان اظهار داشت، در گذشته صنعت پارچه ایران بسیار موفق بوده و در فروشگاههای کشورهای اروپایی مورد استفاده قرار میگرفت، اما در حال حاضر با افت مواجه شده و در بحث پنبه نیز در گذشته، ایران 270 هزار تن پنبه برداشت و صادر میکرد، که متاسفانه در حال حاضر این میزان به 60 هزار تن رسیده است. او اضافه کرد، در جهان، ترقی بسیاری از کشورها مانند آمریکا، انگلیس، کره، هند، ژاپن، آلمان، از صنعت نساجی شروع شد، که پایهگذار پیشرفت بسیار در دیگر زمینهها شده است. البته ایران یکی از موفقترین کشورها در زمینه تهیه مواد اولیه پتروشیمی بشمار میرود که در صنعت نساجی مورد استفاده قرار میگیرد، اما باید در مورد توزیع منصفانه این مواد به صنعتگران نیز برنامهریزی کرد، چراکه عدم توازن توزیع منجر به واردات این مواد از کشورهای همسایه مانند ترکیه با نرخ بسیار پایینتر شده است. همچنین در گذشته فرش دستباف ایران در کل دنیا بسیار مورد توجه بوده که الگوی تولید فرش ماشینی از لحاظ طرح و نقش شده، اما متاسفانه صنعت فرش اصیل ایران نیز در حال حاضر مغفول مانده، بطوریکه ارزش صادراتی فرش و نساجی ایران در سال 1402، 800 میلیون دلار بوده که در مقایسه با گذشته (میزان 2000 میلیون دلار) افت چشمگیری داشته است.
چنانچه بخواهیم واحدهای صنفی ایران و ترکیه را با یکدیگر مقایسه کنیم، ترکیه دارای 241 هزار واحد صنفی است و ایران متاسفانه دارای 47 واحد است، در مقیاس جهانی، واحدهای صنفی 31 درصد به دیگر کشورها، 12 درصد به ایران و 30 درصد به ترکیه تعلق میگیرد، بنابراین جایگاه ایران در مقایسه با کشورهای پیشرو که به ترتیب: آمریکا، چین، آلمان، هند، روسیه، ایتالیا، اسپانیا، ترکیه، بنگلادش، ویتنام،هستند در پایان قرار خواهد گرفت.
پس از تشکر آقای دکتر شیبانی از ریاست اتاق بمنظور دعوت به این جلسه، خانم کاظمی در مورد بخش طراحی و مد که در دنیا جایگاه ویژه دارد سخنان خود را آغاز کرد و توضیح داد به دلیل ضعف ایران درصنعت مذکور، منجمله طراحی، صادرات لباس به دیگر کشورها بسیار ضعیف است یا اصلا انجام نمیشود و اضافه کرد به دلیل واردات پنبه ایران از کشورهای دیگر، بحث صادرات نخ نیز کاملا منتفی است. او افزود بحث قاچاق کالا و لباس مشکلات عدیدهای برای تولیدکنندگان ایجاد کرده است چراکه با توجه به ضعف صنعت مد ایران و عدم تنوع پوشاک ایرانی، جوانان، تمایل به تهیه پوشاک از کشورهای دیگر دارند. وی اظهار داشت ایران و ایتالیا در زمینه واردات ماشینآلات نساجی همکاری های خوبی داشتهاند که در بحث سرمایهگذاری مدیران دولتی میتوانند کمک کنند تا سرمایه گذاری خارجی در صنعت نساجی صورت گرفته و ماشین آلات مناسبی وارد شود و همچنین باید “ارگونومی” (Ergonomics – (به یونانی: به معنای دانش به کار بردن اطلاعات علمی موجود دربارهی انسان و روشهای علمی تولید چنین اطلاعاتی) در طراحی محیط کار است. ارگونومی ظرفیتها و توانمندیهای انسان را بررسی میکند، سپس اطلاعات به دست آمده را در طراحی مشاغل، فرآوردهها، محیطهای کار و تجهیزات به کار میبندد) در بخش لباس و پوشاک ایرانیان بررسی و رعایت شود که متاسفانه این مورد مهم نیز درایران چندان مورد توجه قرار نمیگیرد.
درپایان جلسه، تمامی اعضا طی پرسش و پاسخ با آقای دکتر شیبانی و خانم مهندس کاظمی سوالات خود را مطرح کرده و پاسخ تکمیلی را دریافت نمودند. این جلسه راس ساعت 16:30 با تشکر ریاست کمیسیون از حضور مهمانان و اعضا پایان یافت.
–