رییس اتاق مشترک بازرگانی ایران و ایتالیا اظهار داشت: نمی‌توانیم اروپا را از معادلات تجاری حذف کنیم. اروپا زیرساخت‌های بسیاری از صنایع ما را ایجاد کرده و کشورهایی مثل انگلستان، فرانسه، ایتالیا و حتی اسپانیا بسیاری از زیرساخت‌های صنایع ارزشمند مانند صنایع خانگی، فولاد، کاشی و سرامیک، سنگ لباس و نساجی و… را در ایران ایجاد کرده‌اند.
بنابراین حذف اروپا باعث می‌شود که ما عملا بسیاری از فرصت‌ها را دست بدهیم و بسیاری از واحدهایی که نیاز به قطعات یدکی و بازسازی دارند عملا محروم می‌شوند.
احمد پورفلاح در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادی ایلنا در مورد لزوم تجارت با اروپا اظهار کرد: به نتیجه رسیدن مذاکرات احیای برجام می‌تواند خبر بسیار خوبی برای اقتصاد کشور باشد و امیدواریم که محقق شود، ما فعالان اقتصادی معتقدیم که باید بر اساس نتیجه برد-برد با همه دنیا تعامل داشته باشیم و تقسیم‌بندی دنیا به دوست و نادوست در بخش‌های اقتصادی ما تاثیر خود را می‌گذارد.
وی افزود: ما نمی‌توانیم اروپا را از معادلات تجاری حذف کنیم. اروپا زیرساخت‌های بسیاری از صنایع ما را ایجاد کرده و کشورهایی مثل انگلستان، فرانسه، ایتالیا و حتی اسپانیا بسیاری از زیرساخت‌های صنایع ارزشمند مانند صنایع خانگی، فولاد، کاشی و سرامیک، سنگ لباس و نساجی و… را در ایران ایجاد کرده‌اند. بنابراین حذف اروپا باعث می‌شود که ما عملا بسیاری از فرصت‌ها را دست بدهیم و بسیاری از واحدهایی که نیاز به قطعات یدکی و بازسازی دارند عملا محروم می‌شوند.
پورفلاح تصریح کرد: متاسفانه ما بعد از برجام فرصت‌ها را از دست دادیم چراکه آماده نبودیم. بسیاری از فعالان اقتصادی ما فراموش کرده بودند که چطور باید با یک شریک خارجی رفتار کنند. متاسفانه در برخی B2Bهایی که برگزار می‌شد حتی یک کارت ویزیت لاتین هم همراه خود نداشتند.
مشکل زیان را شاید بتوان با یک مترجم حل کرد اما یک بروشور یا کاتالوگ انگلیسی تهیه نمی‌کردند. نهایتا ما در اتاق بازرگانی ایران مطرح کردیم و قرار شد که کمیسیون‌ها جلسات متعددی برگزار کنند و کسانی که علاقه‌مند به دادوستد با اروپا هستند را توجیه کنند تا بتوانیم از فرصت‌های بعدی استفاده کنیم. بسیاری از صنایع ما خیلی صدمه دیدند، نتوانستند تکنولوژی خود را به روز کنند.
وی ادامه داد: بنابراین ما در بحث کیفیت عقب افتادیم چراکه بسیاری از صنایع بر اساس خط تولیدهای اروپایی شکل گرفته بود و کارشناس‌های آنها خط‌های تولید را پیاده‌سازی کرده و تکنسین‌های ما را آموزش داده بودند. ولی از آنجا که نتوانستند به ما سرویس دهند، قیمت‌ها هم افزایش زیادی پیدا کرد که ما از طریق طرف ثالث هم نتوانستیم جذب تکنولوژی کنیم.
وی افزود: امیدواریم که این بار با آمادگی کامل به استقبال توافق برویم. برای مثال ما در اتاق ایران و ایتالیا هزاران بنگاه را دعوت کردیم. ایتالیایی اولین گروهی بودند که بعد از برجام به ایران آمدند و رجل سیاسی خود را به ایران فرستادند.
وزیر تجارت خارجی ایتالیا در همان بازه شش ماهه به ایران آمد و در اتاق بازرگانی با ایشان جلسه داشتیم ولی منجر به نتیجه مطلوب نشد.
البته هرگز به قطع رابطه نشد اما به حداقل رسید و بسیاری از کشورهای اروپایی نتوانستند با ایران کار کنند. کشورهای دیگری جایگزین شدند ولی سطح تکنولوژی‌ها متفاوت است؛ کشورهایی بودند که در دوره تحریم به ما کمک کردند و باید قدردانی کرد ولی بعضی از صنایع را باید به شکل انحصاری از کشورهایی دریافت کنیم که بیش از دیگران صاحب نظر و قدیمی هستند و امروز در دنیا حرف برای زدن دارند.
رییس اتاق مشترک بازرگانی ایران و ایتالیا گفت: خیلی از خط‌های تولید و تجهیزات توسط کشورهای دیگر کپی شده و ساخته می‌شود اما این را همه حتی کسانی که امروز عادت به استفاده از تکنولوژی‌های غیراروپایی کرده‌اند؛ می‌پذیرند که ماشین‌آلات آلمانی، زیرساخت‌های انگلیسی، خط تولید فرانسوی و تکنولوژی ایتالیایی هنوز فاصله زیادی با بقیه دارند.
بنابراین اروپا می‌تواند به ما کیفیت، محصولات قابل رقابت، شانس صادراتی بالاتر و عمر بالای خط تولید را بدهد. ایجاد ارتباط می‌تواند کمک کند که محصول بهتر و پردوام‌تری با تکنولوژی روز به مصرف‌کننده ایرانی عرضه شود.
وی متذکر شد: البته ما نباید تنها در مقوله واردات از اروپا فکر کنیم، ما شانس صادرات و جذب سرمایه‌گذاری داریم. بسیاری از کشورهای اروپایی از گذشته علاقه‌مند به سرمایه‌گذاری در ایران بودند، بسیاری از پروژه‌ها هم امضا شد ولی لغو برجام خط بطلان به همه آنها کشید.
بسیاری از محصولات ما با استانداردهای اروپایی‌ها منطبق است و باید تلاش کنیم که طبق این استانداردها تولید کنیم.
از آنجا که نمی‌توانند با ما داد و ستد کنند امروز صادرات ما هم متوقف شده و جایگزین ما کشورهای دیگری شدند. بنابراین امروز کار برای اینکه راه خود را باز کنیم سخت‌تر است.
پورفلاح اضافه کرد: ما از نسل‌های گذشته عادت کردیم که با برخی از عرضه کنندگان اروپایی کار کنیم، هنوز هم ارتباطات محفوظ است و به صورت قطره‌چکانی مبادلات داریم اما کافی نیست و به مقدار زیادی شانس تداوم ارتباط را از دست دادیم، در این میان کماکان ایتالیایی‌ها علاقه‌مند به کار با ایران است. من امیدوارم که ظرف یک سال خوب کار کنیم به رکوردهای قبلی خود بازگردیم.
وی خاطرنشان ساخت: تمام نفت ایتالیا را ایران تامین می‌کرد و می‌گفتند ما به جز ایران از جای دیگر نفت نمی‌خریم، چراکه تمام پالایشگاه‌هایشان را از نظر فرمولاسیون روی نفت ایران تنظیم کرده بودند، قطعا برای آنها هزینه داشت که به نفت دیگر کشورها مثل الجزایر، لیبی و … رو بیاورند.
برگشتن آن سخت است اما نشدنی نیست. اتاق‌های بازرگانی ما باید در کشورهای دیگر تاسیس شوند در ایتالیا ما اتاق داریم که می‌تواند بسیار تاثیرگذار باشد.
باید خودمان را برای یک شرایط مطلوب، ارزآوری، صادرات غیرنفتی و کاهش خام‌فروشی آماده کنیم. باید کار کارشناسی دقیق کرده و حتی از کارشناسان اروپایی استفاده کنیم.
